هوای تو

  چشمم وزيد آبی پيراهن تو راحوض در آستانه ی سر رفتن تو راسلولهای پوست من نقشه می کشند:از شاخه های باکره گی چيدن تو رابه ثروت شيوخ عرب ميتوان فروختدربدترين لباس جهان مانکن تو راشوقم زبانه می کشد وباز می کندشش دکمهء مزاحم پيراهن تو را...انگشت من که آب لطيف نوازش استبگذار رودخانه شود گردن تو را ـتا ماهيان تشنه ـ لبانم ـ رها شوندامواج پر تلاطم بوسيدن تو راحالا نفس نفس نفسم ذوب میکندقطره به قطره برف سف,مزاحم ...ادامه مطلب