دکمه های مزاحم

چشمم وزيد آبی پيراهن تو را
حوض در آستانه ی سر رفتن تو را

سلولهای پوست من نقشه می کشند:
از شاخه های باکره گی چيدن تو را

به ثروت شيوخ عرب ميتوان فروخت
دربدترين لباس جهان مانکن تو را

شوقم زبانه می کشد وباز می کند
شش دکمهء مزاحم پيراهن تو را...

انگشت من که آب لطيف نوازش است
بگذار رودخانه شود گردن تو را ـ

تا ماهيان تشنه ـ لبانم ـ رها شوند
امواج پر تلاطم بوسيدن تو را

حالا نفس نفس نفسم ذوب میکند
قطره به قطره برف سفيد تن تو را

با ذره ذرهء بدنم درک می کنم
معنای پرحرارت زن بودن تو را

شب ای شب قشنگ هماغوشی ام ٫خدا
از روی خانه ام نکشد دامن تو را