هوای تو

تویی که دختر زیبای شهر بارانیچگونه آمده بودی مرا بسوزانی ؟چگونه آمده بودی که عاشقم بشوی ؟و چشم های مرا باز هم ببارانیتویی که بیت به بیت مرا خودت گفتیو راز غربت این شعر را نمی دانی !همیشه جای تو در حرف های سهراب استکه حس بی مثل باغ های کاشانیتو رازدار ستون های تخت جمشیدیشکوه جاری هر نقش طاق بستانیتویی که طعم عسل داشتی چرا چندی ستبه تلخ طعمی زیتون ناب گیلانی ؟حقیقت است و من منکرش نخواهم شدکه برگزیده ای از دختران ایرانینگو که خوب من از چشم هات می خوانماز انتخاب من ، این روز ها پشیمانیتمام قافیه ها را از آن خود کردیببخششان به من این بیت های پایانیولی نه - مال خودت ، چونکه خوب میدانمتو قهر می کنی ، این شعر را نمی خوانیبرچسب‌ها: وحید پورداد بخوانید, ...ادامه مطلب