هرچه آدم می کشد از خامی دل می کشد

گاه در گُل می پسندد گاه در گِل می کشد

هرچه آدم می کشد از خامی دل می کشد

گاه مثل پیر مردان ساکت است و با وقار

گاه مثل نوعروسان بی خبر کل می کشد

کج روی های فضیل این نکته را معلوم کرد

عشق حتی بار کج را هم به منزل می کشد

موج های بی قرار و گوش ماهی ها که هیچ

عشق گهگاهی نهنگی را به ساحل می کشد

دوست مست و چشم من مست است و می دانم دریغ

دست از آهو ، پلنگ مست ، مشکل می کشد