تو را باید بلند دوست داشت

تو را باید بلند دوست داشت

مثل کوه؛ کوه هایی که برف نوک قله شان را هیچ آفتابی آب نمی

کند.

مثل آرزو؛ آرزوهای کودکانه ای که هیچ یاسی کمرنگشان نمی

کند.

مثل جاده؛ جاده ای که مسیرش تویی.

مثل موهات؛ موهات که کنارشان می زنی و روز می شود.

تو را باید بلند دوست داشت.

(محسن حسینخانی )