آرزو

خدمت شروع شد، تاریک و تـو بـه تـو

بی عکس نامزدش، بی عکس « آرزو »

شب های پادگان، سنگین و سرد بود

آخـر خدا چرا ؟... آخـر خدا چگو....

نه... نه نمی شود، فریاد زد : برقص...

در خنده ی فـروغ، در اشک شاملو...

توی کلاهِ خود، لاتین نوشته بود

"Your hair is black, Your eyes are blue"

« - : خاتون تو رو خدا،سر به سرم نذار

این جا هـــوا پسه، اینجـــا نگـو نگـو»

یک نامــــه آمد و شد یک تــــراژدی

این تیتر نامه بود: « شد آرزو عرو...

س » و ستاره ها چشمک نمی زدند

انگار آسمــــان حالش گرفته بود

تصمیم را گرفت، بعد از نماز صبح

با اشک در نگـــاه، با بغض در گلو

بالای بــــــرج رفت و ماشه را چکاند

با خون خود نوشت: « نامرد آرزو... »