زمین خلاصه ای از چشم آسمانی ِ توست

زمین خلاصه ای از چشم آسمانی ِ توست 

غزل برآمده از بازی زبانی توست

نه اندونزی و ژاپن، نه بم، نه هائیتی

تکان دهنده ترین صحنه، شعرخوانی توست !

کمی نخند! کمی دست از دلم بردار

که هر چه می کشم از دست مهربانی توست !

هر آنچه را بفروشم نمی رسد وسعم

به خنده ی تو که سوغات دامغانی توست

بلوغ زود رسم علت کهولت نیست 

اگر که پیر شدم مشکل از جوانی تـوست

دو سال می گذرد من هنوز سربازم 

وظیفه ی شب و روزم « ندیده بانی » توست …