یار سفر کرده

بهار آمده، تنها بهار می‌داند

که قدر یار سفرکرده یار می‌داند

رها شده‌ست و گرفتار قلب من، این را

کسی که شد به غم تو دچار می‌داند

چه‌ها به روز من آورد شب، شب چشمت

فقط  مدّبر لیل و نهار می‌داند

بهار غیر شقایق گلی نخواهم چید

که داغدار، غمِ داغدار می‌داند

تو آمدی، غم شیرین و شادی تلخی ست

چنان که عاشق چشم‌انتظار می‌داند

برای ماندنت اسفند دود خواهم کرد

بهار می‌رود اما بهار می‌داند