دلم اهل خراسان بود و چشمم رومی عاشق

شبی در هیات شاد آمدی ، غمگین مرا خواندی
سبک بر شانه ی باد آمدی ، سنگین مرا خواندی

دلم اهل خراسان بود و چشمم رومی عاشق
تو از آن سوی دیوار بلند چین مرا خواندی

دلم دی بود و روحم بهمنی تنها ، تنم اسفند
تو از بالای کوهستان فروردین مرا خواندی

تو در من ریشه کردی ، با تو ایمانم معطر شد
تو در من گم شدی ، تا کفری عطر آگین مرا خواندی

تو در پیراهن من راه رفتی ، تنگ شد جانم
تو در ایمان من پنهان شدی ، بی دین مرا خواندی

شبی آدم شدم این گونه در دام تو افتادم
شبی شیطان شدی ، این گونه پاورچین مرا خواندی