بین بازوهای تو ! باید سر و سامان گرفت

می شود از منطق چشمت ، به برهان ها رسید

از لبت ، با "احتمالا"هم به "امکان ها" رسید

با نوای خنده ات ، دل را به نامت ثبت کرد

می شود ، با اشک چشمانت به طوفان ها رسید

درگناهت غرق شد ! ... با یادت استغفار کرد ،

از گلویت ، تا طنین صوت قرآن ها رسید

بین بازوهای تو ! باید سر و سامان گرفت

آن سوی جغرافیای نابسامان ها رسید

می شود از اشتیاق بوسه ی پنهانی ات

تا خود اردیبهشت و... طعم باران ها رسید

قصه ی ما را نباید ، نارفیقان بشنوند !

باید از عشقت گذر کرد و ... به کتمان ها رسید

آه اگر بودی چه می شد ؟ هرگز آیا می شود :

با عبور از درد هجرانت به درمان ها رسید؟

محسن نظری