تا زنده ام بیا

گیـــسو رها که از قل و زنجیر می شود

چون سیل روی شانه ســرازیر می شود

خوشبخت آنکه موی تو را شانه می کند

اصلا کسی که موی تو را ... پیر می شود ؟!

خورشید من ! نپــرس چرا کوچک است دل

دریا که شد اسیر تو ... تبخیر می شود !

دردا به حال قافله ی قلب من که باز

دارد نگـات ، تیغه ی شمشیر می شود

ای کاش مثل سفره ی حاتم شود لبت

آن وقت عاشقی چــو منم سیر می شود

اصلاً نیاز نیست چشید از تــو ، آدمی

با یک نگاه ِ ساده نمک گیـــر می شود

تا زنده ام بیا ! که در این سرزمین ِ پــیر

بعد از وفات ، از همه تقــدیر می شود

من مات ِ چشم های تو بـــودم از ابتدا

عاشق همیشه زود زمینگـــیر می شود

تا چند بیت پیش ، دلـــم مال من نبود

حالا که پس گرفته امش ... دیر می شود!

علی اکبر آغاسیان