امشب به شب نشینی خورشید دعوتم

آغوش تو چقدر می آید به قامتم

در آن ، به قدر پیرهن خویش راحتم

می پوشمت که سخت برازنده ی منی

امشب به شب نشینی خورشید دعوتم

خوشوقتی صدای تو از دیدن من است

من هم از آشنایی تان با سعادتم!

با خود ، تو را به اوج _ به معراج_ می برم

امشب اگر به خاک بریزد خجالتم

بازار شام کن شبمان را به موی خود

بگذار دیدنی بشود با تو ، خلوتم

بر شانه ام گذار سرانگشت برف را

کوهم ولی تمام شده استقامتم

من سیرتم همان که تو می خواستی شده

لب تر کنی عوض شود این بار صورتم!

جنگیدم و به گنج تو فرمانروا شدم

این است از تمامی دنیا غنیمتم

با من بمان که نوبت پیروزی من است

چیزی نمانده است به پایان فرصتم